Het Bewijs

Blog

Maandag 15 oktober, 2012

In oktober 2011 werd ik via een Canadese uitgever uitgenodigd voor het International Festival of Authors in Toronto. Naast een lezing uit Bride Flight, de Engelse vertaling van mijn roman Bruidsvlucht, werd ik gevraagd mee te doen aan een ronde-tafel-gesprek met als onderwerp: adapting the novel. 
 
De twee andere gasten waren Russell Banks en Tom Perotta. Onze interviewer was een in Canada bekende filmcriticus en tv-presentator Richard Crouwse. Die naam zei mij niets, maar de andere twee des te meer: Russell Banks van The Sweet Hereafter! Tom Perotta van Little Children! Beide mannen hadden niet alleen de filmscenario’s geschreven, maar ook de romans die daaraan ten grondslag lagen. Ik had dat in omgekeerde volgorde gedaan: eerst het script van de film Bride Flight, toen het boek Bruidsvlucht. Als voorbereiding op ons gesprek bekeek ik hun prachtfilms opnieuw en in het vliegtuig naar Canada las ik de roman The Sweet Hereafter, die dezelfde sombere poëtische sfeer heeft als de film, maar een andere opbouw. Het was de vraag of Russel Banks op dat moment de Engelse vertaling van Bruidsvlucht aan het lezen was. Ik wist bijna zeker van niet. Maar zo ben ik nu eenmaal. Als ik de tijd had gehad, had ik ook Little Children gelezen.
Het festival was een belevenis, ik kreeg een hotelkamer met uitzicht over het Meer van Ontario, werd van party naar party gesleept, reisde met vijftig schrijvers en uitgevers naar de Niagara Falls, dineerde ’s avonds in groot gezelschap (waarbij ik een keer naast Michael Ondaatje bleek te zitten), bezocht optredens van andere schrijvers, netwerkte alsof ik nooit anders had gedaan, bereidde me voor op mijn lezing en rende als het even kon door Toronto. Al die tijd bleef ik licht nerveus over het ronde-tafel-gesprek. Zat ik daar straks als onbekende Nederlandse schrijfster tussen twee beroemde Amerikanen. En dan als enige in een vreemde taal. Alleen het onderwerp gaf me zekerheid, daar kon ik wel iets over vertellen. Dat bleek ook, en ach, wat viel het mee. Russel Banks, een soort godheid in Canada, was bescheiden en galant, Tom Perotta een leuke jonge gast.
De interviewer had zich goed voorbereid en leek wezenlijk geïnteresseerd. Niks aan de hand dus, ik trompetterde stevig mee. Alle drie waren we het erover eens dat de scenarist zo vrij met het boek moet omgaan als nodig is om van de film een autonoom kunstwerk te maken. Liefst in de geest van het boek. Russel Banks zei: een boek is als een vaas. Wil je er een film van maken, dan laat je de vaas rücksichtslos in scherven vallen en pikt daaruit wat je nodig hebt voor je filmverhaal. We hadden het over de extra moeilijkheid wanneer het je eigen boek/vaas betreft. Over het belang van samenwerking met de regisseur. Ik dacht: kijk mij hier nu toch zitten tussen deze twee helden op een podium in Toronto. Niemand die het gelooft! Gelukkig kreeg ik van een festivalmedewerker een kiekje mee. Het is een foto van niks, maar wel Het Bewijs.

        foto: Leoni Ravestein

 
Van der Pol is actrice en scenariste. Zij schreef o.a. de scenario’s voor De Tweeling (naar het boek van Tessa de Loo), Bride Flight (over hetzelfde gegeven schreef zij haar eerste roman), Alles stroomt (winnaar Publieksprijs NFF 2009) en Isabelle. Onlangs is haar tweede roman uitgebracht door de Arbeiderspers:VoetlichtKijk hier voor meer informatie.
 
 
Op de foto boven aan dit artikel vlnr: Tom Perotta, Marieke van der Pol, Russell Banks en de interviewer Richard Crouwse.

Regisseer jij films of programma's die worden uitgezonden op televisie?

Meld je gratis aan bij auteursrechtenorganisatie VEVAM en ontvang vergoedingen voor je werken!

Sluit je aan bij VEVAM!

Contactgegevens

Dutch Directors Guild
De Lairessestraat 125 sous
1075 HH Amsterdam

kvk: 33298563
tel: +31 (0)6 836 72 215
e-mail: info@directorsguild.nl

Openingstijden:
Het DDG-bureau is telefonisch bereikbaar op:
maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag van 13.00 – 17.00 uur.